معنی حسین قاینی - جستجوی لغت در جدول جو

حسین قاینی

لغت نامه دهخدا

(حُ سَ نِ یِ)

میرزا محمد... فقیه اصولی حکیم ادیب، از مراجع تقلید شیعه و شاگرد مکتب آخوند محمد کاظم خراسانی و آزادیخواه ومشروطه طلب در نجف بود. در نایین در 1273 هجری قمری / 1857 میلادی متولد شد و در نجف در 26 جمادی الاولی 1355 هجری قمری 1936/ میلادی درگذشت. غیر از کتب فقهی کتابی در لزوم مشروطیت به نام ’تنبیه الامه’ دارد. (معجم المؤلفین از اعیان الشیعه) (ذریعه ج 4 ص 440 و ج 11 ص 150)

لغت نامه دهخدا

حسن قاینی

(حَ سَ نِ یِ)

ابن محمد. او راست: ’الابداع’ و ’الابصاری’ و در پایان سدۀ سیزدهم هجری میزیست. (ذریعه ج 1 ص 63 و 65)
ابن علی شاگرد ملا علی بروجردی. او راست: ’اصول الدین’. (ذریعه ج 2 ص 187 و ج 3 ص 366)

لغت نامه دهخدا

حسین حسینی

(حُ سَ نِ حُ سَ)

حاج محمد حسین حسینی، ابن محمدحسن بن معصوم قزوینی شیرازی عارف شاعر. درگذشتۀ 1249 هجری قمری او راست: ’خمسۀ حسینی’ که پنج مثنوی است به نام ’الهی نامه’ و ’اشترنامه’ و ’مهر و ماه’ و ’وامق و عذرا’ و ’وصف الحال’ که در شیراز با شرح او بر دیباجه های مثنوی مولوی در 1324 هجری قمری چاپ شده است. (ذریعه ج 7 ص 257)

لغت نامه دهخدا

حسین جیانی

(حُ سَ نِ جَیْ یا)

ابن محمد بن احمد غسانی اندلسی جیانی مکنی به ابوعلی نسابۀ حافظ لغوی شاعر. درمحرم 427 هجری قمری 1035/ میلادی متولد شد و در 12 شعبان 498 هجری قمری 1105/ میلادی درگذشته است. او راست: تقیید المهمل و تمییز المشکل’. (معجم المؤلفین از سیر النبلاء ج 12 ص 34) (الوافی بالوفیات ج 11 ص 105) (وفیات الاعیان ج 1 ص 198) (بدایۀ ابن کثیر ج 12 ص 165) (تذکره الحفاظ ج 4 ص 30) (شذرات الذهب ج 3 ص 408 و 231) (مرآت الجنان ج 3 ص 46) (کشف الظنون) (هدیه العارفین ج 1 ص 311)
ابن عبدالله بن عبدالعزیز بن محمد جیانی فهری غرناطی بلنسی حافظ معروف به ابن ناظر. رجوع به حسین غرناطی شود

لغت نامه دهخدا

حسین رامینی

(حُ سَ نِ)

متخلص به شباب. شاعر معاصر محمود افغان بود. (ذریعه ج 9 ص 505)

لغت نامه دهخدا

حسین قزوینی

(حُ سَ نِ قَزْ)

ابن سید مهدی بن حسن بن احمد حسینی حلی فقیه اصولی ادیب شاعر. متولد در حله 1268 هجری قمری 1852/ میلادی و متوفی در 21 ذیحجه 1325 هجری قمری 1908/ میلادی او راست: حاشیه بر رسائل شیخ مرتضی انصاری و بر شرح لمعه و ’مقدمهالواجب’ و دیوان شعر. (اعیان الشیعه ج 27 ص 290) (شعراء الحله خاقانی ج 2 ص 123) (معجم المؤلفین)
ابن ابراهیم بن معصوم بن میر فصیح حسینی تبریزی. درگذشتۀ 1207 هجری قمری 1793 میلادی استاد بحرالعلوم درگذشتۀ 1212 هجری قمری او راست: اختیارالمذهب و جز آن. (ذریعه ج 1 ص 180 و 366 و 373) (روضات ص 183) (نجوم السماء ص 217) (اعلام زرکلی ج دوم ص 247). و رجوع به قزوینی حسین شود

لغت نامه دهخدا

حسین قبانی

(حُ سَ نِ قَبْ با)

ابن محمد بن زیاد نیشابوری مکنی به ابوعلی قبانی محدث و مورخ. متولد در خراسان در سال دویست وده و اندی و متوفی در 289 هجری قمری / 902 میلادی سفرها کرد و حدیثها شنید و گفت، و مسندی نگاشت. (معجم المؤلفین از سیر النبلاء ج 9 ص 18) (الوافی بالوفیات ج 11 ص 111) (تهذیب التهذیب) (تذکره الحفاظ) (شذرات الذهب) (مرآت الجنان) (هدیه العارفین ج 1 ص 304). و در برخی موارد قبائی آمده است. و رجوع به ابوعلی حسینی شود
ابن علی منجم. او راست: ’اوضح الدلائل’ در علم هیئت. و در 952 هجری قمری 1545/ میلادی درگذشته است. (ایضاح المکنون ج 1ص 150) (معجم المؤلفین) (هدیه العارفین ج 1 ص 318)

لغت نامه دهخدا

حسین عیانی

(حُ سَ نِ عَ)

ابن قاسم بن علی عیانی ملقب به مهدی لدین الله از ائمۀ زیدیان یمن و ساکن صنعاء بود. در 384 هجری قمری 994/ میلادی متولد و در جنگی در بون (در شمال صنعاء) در 404 هجری قمری 1013/ میلادی درگذشت. او راست: ’التحدی للعلماء و الجهال’ و ’تفسیر غریب القرآن’. (معجم المؤلفین از اعلام زرکلی چ 2 ج 2 ص 274) (هدیه العارفین ج 1 ص 307) (ذریعه ج 4 ص 486)

لغت نامه دهخدا

حسین یقینی

(حُ سَ نِ یَ)

ابن عبدالله ادرنه. در 960 هجری قمری درگذشت. و دیوان ترکی با تخلص یقینی دارد. (هدیه العارفین ج 1 ص 318)

لغت نامه دهخدا

حسین خانی

(حُ سَ)

دهی است از دهستان کاکاوند بخش دلفان شهرستان خرم آباد. واقع در 54هزارگزی شمال باختری نورآباد و 22هزارگزی باختر راه خرم آباد به کرمانشاه. ناحیه ای است تپه ماهور. سردسیر مالاریایی. دارای 120 تن سکنه میباشد. فارسی و لری زبانند. محصولات آنجا غلات، لبنیات. اهالی به کشاورزی و گله داری گذران میکنند. و راه مالرو است. ساکنین از طایفه غیب غلام بوده برای تعلیف احشام زمستان به قشلاق میروند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

حسین قانع

(حُ سَ نِ نِ)

میر خدا حسین متخلص به قانع معلم محمد بابربن واجد علی شاه بود و در 1294 هجری قمری درگذشت. دیوان شعر به فارسی دارد. (هدیه العارفین ج 1 ص 329)

لغت نامه دهخدا

حسین قاضی

(حُ سَ نِ)

ابن احمد بن عبدالرحیم تبریزی طباطبائی. درگذشتۀ 1300 هجری قمری او راست: تفسیر سورۀ فاتحه و انعام. (ذریعه ج 4 ص 337 و 339)

لغت نامه دهخدا

حسین ایدی

(حُ سَ نِ)

ابن جمال الدین حسین قهستانی. او راست: شرح قصیدۀ ابن سینادر نفس و روح (عینیه ؟). (هدیه العارفین ج 1 ص 332)

لغت نامه دهخدا

حسن حاینی

(حَ سَ نِ یِ)

ابن علی بن حسن عاملی. شاعر است و مجموعۀ قصاید دارد که در آن امیر فخرالدین بن معن را ستوده و در سال 1025 هجری قمری درگذشته است. (زرکلی بنقل از خلاصهالاثر ج 2 ص 29) (ذریعه ج 9 ص 239 بنقل از امل الامل)

لغت نامه دهخدا

معنی حسین قاینی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما